Kluczka

Wykonanie:
Jest to półwęzeł, ale wykonany na podwójnej lince.
Zastosowanie:
Jako nieruchoma pętla.

Zastosowanie:
W spinaczce do łączenia lin o tej samej lub bardzo zbliżonej średnicy do zjazdu.

 

 

Ósemka

Wykonanie:
Zginamy linkę trzymając za miejsce zgięcia.
Nad luźno zwisającym końcem przekładamy resztę sznura tak, aby się skrzyżowały.Następnie przekładamy sznur pod luźną końcówką.
Przekładamy pozostałą część sznura przez pętle, za którą trzymamy. Na koniec mocno zaciskamy
Zastosowanie:
Do zabezpieczania końcówki liny np. przed wysunięciem.
W spinaczce częściej wykorzystywana jest ósemka podwójna – jej wykonanie jest takie samo jednak czynności wykonujemy od razu na 2 linach.

 

 

Pętla ruchoma

Wykonanie:
Zginamy linkę trzymając za miejsce zgięcia.

Nad luźno zwisającym końcem przekładamy resztę sznura tak, aby się skrzyżowały.

Drugą ręką zginamy linkę, którą manewrujemy.

Zgiętą końcówką przekładamy przez pętle, którą trzymaliśmy.

Zaciskamy nie przeciągając całej linki.

 

 

Kapitański

Wykonanie:
Na linie wykonujemy dwie pętle jednak należy pilnować, aby przy przecinaniu się z linką poziomą jedna pętla kończyła się nad, a druga pod nią. Następnie nakładamy pętle na siebie.
Przez ich środki przeciągamy linki drugiej pętli. Na koniec mocno zaciskamy.
Zastosowanie:
Jako węzeł mający dwie pętle może służyć do przytrzymywania np. dwóch beleczek, łączenia ich, itp.
Pozwala także na wykonanie skrótu kapitańskiego, czyli skrócenia liny, dzięki możliwości wykonania 2 pętli na dowolnym fragmencie liny, a nie tylko przy jej końcach.

 

 

Babski

Wykonanie:
Zginamy jedną z lin.
Końcówkę drugiej liny wkładamy pod powstałą przez zgięcie pętle. Następnie wyciągamy ją na zewnątrz pętli tak, że liny krzyżują się.
Przekładamy końcówkę linki pod pierwszą linką z pętli, a następnie nad drugą.
Wracamy końcówką do środka pętli jednak tym razem robimy to pod linką, która tworzy pętle.
Końcówka wraca na początek jednak wychodzi ona odwrotnie niż wchodziła do pętli – nad linką pętli.
Na koniec zaciskamy.
Zastosowanie:
Węzeł ten jest niestosowany, ponieważ nie jest wytrzymały.
Jest to po prostu źle zawiązany węzeł płaski.

 

 

Płaski

Wykonanie:
Zginamy jedną z lin.
Końcówkę drugiej liny wkładamy pod powstałą przez zgięcie pętle. Następnie wyciągamy ją na zewnątrz pętli tak, że liny krzyżują się.
Przekładamy końcówkę linki pod linkami pętli.
Wracamy końcówką do środka pętli. Wszystkie krzyżowania się linek wykonujemy symetrycznie.
Końcówka wraca na początek i wychodzi ona symetrycznie do tego jak wchodziła do pętli – pod linką pętli.
Na koniec zaciskamy.
Zastosowanie:
Służy do łączenia lin podobnej grubości.
Jest wytrzymałym węzłem przy małym obciążeniu.

 

Flagowy

Wykonanie:
Przypomina w wykonaniu węzeł płaski jednak różni się zakończeniem.
Zginamy jedną z lin.
Końcówkę drugiej liny wkładamy pod powstałą przez zgięcie pętle. Następnie wyciągamy ją na zewnątrz pętli tak, że liny krzyżują się.
Przekładamy końcówkę linki pod linkami pętli.
Wracamy końcówką do środka pętli. Wszystkie krzyżowania się linek wykonujemy symetrycznie.
Końcówkę zginamy i wkładamy pod linkę, którą manewrujemy.
Na koniec zaciskamy.
Zastosowanie:
Węzeł używany do wiązania flag oraz bander niemających klamer.
Łatwy do wiązania.
Błyskawiczny w rozwiązywaniu, wystarczy pociągnąć za wolny koniec liny, aby całkowicie się rozwiązał.
Pozwala na przyłączenie dowolnej grubości linki do sznura.

 

 

Rybacki

Wykonanie:
Kładziemy dwie końcówki lin równolegle do siebie.
Wykonujemy półwęzeł na jednej z lin tak, aby druga lina przechodziła przez środek półwęzła.
Tą samą czynność powtarzamy z drugą liną.
Na koniec zaciskamy za długie końce lin.
Zastosowanie:
Do szybkiego łączenia dwóch linek.
Może służyć do zaciśnięcia łączenia.